Socialisatie is het proces waarbij iemand, bewust en onbewust, de waarden & normen en cultuurkenmerken van zijn groep krijgt aangeleerd. Het levenslang proces van een veulen tot oud. Een veulen krijgt hiermee te maken bij de eerste minuut wanneer hij/zij geboren is.

Het veulen laat zich wennen aan de volgende situaties:

• Wennen aan allerlei prikkel van abiotische factoren
• Wennen aan allerlei prikkels van biotische factoren
• Wennen aan aaien, optillen en vasthouden
• Wennen aan dierenarts
• Wennen aan hoefsmid
• Wennen aan kinderen (eventueel)

 

Bij pasgeboren veulens zie je na de geboorte snelle, kortdurende leerprocessen optreden, waarbij het veulen de ezelin elkaars kenmerken leren en elkaar kunnen herkennen. Een voorbeeld hiervan is, communiceren. ( het roepen naar elkaar ) Deze leerprocessen treden op in een korte gevoelige fase en staan bekend als inprenting. De inprentingsfase variëren per ezel en is niet bekend hoelang die duurt.

Een onvoldoende socialisatie kan leiden tot kennelsyndroom. Dit kan angst overhouden. Bij ezels kan dat problemen op leveren bij transport.

 

Het socialiseren van de jongen van een ezel is heel gemakkelijk. Je hoeft zelf niet veel te doen om het jong te socialiseren. Wel moet je op een paar dingen letten. De punten waar je op moet letten bij het socialiseren van de jongen zijn:

• Laat het jong minstens 4 maanden bij zijn moeder zodat het jong alles kan leren.
• laat het jong zo vaak mogelijk met mensen omgaan. Zodat het jong kan leren dat mensen "goed" zijn.
• Laat het jong als het een half jaar oud is een keer een gebitsbehandeling krijgen.
• Vaccineer het jong als het een half jaar is.
• Laat het dier als het een half jaar is een keer naar de hoefsmid gaan.
• Laat het jong zo veel mogelijk dingen onderzoeken. Dit zorgt ervoor dat het dier als het volwassen is niet snel angstig is.

 

Schrijfster: Hanke van Vuren